توصیه قرآن کریم؛ مقابله علیه ظلم و کفر با تمام توان

به گزارش ایکنا از همدان به نقل از نوید شاهد، شهید شجاع‌الدین قیصری سوم تیرماه ۱۳۴۹ در روستای زرامین سفلا از توابع شهرستان نهاوند متولد شد. پدرش شفیع و مادرش امجدبانو نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و سرانجام 25 دی‌ماه ۱۳۶۵ در شلمچه به شهادت رسید و پیکر این شهید والامقام در زادگاهش به خاک سپرده شد. در وصیت‌نامه این شهید آمده است:

«بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و درود بر امام زمان(عج) و نایب بر حقش امام امت و با سلام بر تمامی پدران و مادرانی که فرزندان خود را پشتوانه این انقلاب و این جنگ تحمیلی کرده‌اند و با سلام و درود بر رزمندگان پرتوان اسلام و بر روحانیت پیرو خط امام فقال تعالی الله «وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَکُونَ فِتْنَةٌ».

طبق گفته قرآن کریم ما باید با تمام نیرو بر علیه ظلم و کفر بجنگیم و یک لحظه فرصت تجهیز نیرو به دشمن ندهیم و تنها چیزی که می‌تواند این نیرو را در انسان به‌وجود بیاورد این است که انسان اول خودش را بشناسد که کیست و چه کاره است و اگر انسان خود را شناخت خدای خود را بهتر می‌شناسد. او زمانی که خدای خود را شناخت و ایمان کامل به خدا داشته باشد می‌تواند به جبهه برود.

انسانی که یقین به خدا و روز قیامت داشته باشد علیه کفر می‌جنگد تا اینکه به پیروزی برسد یا به درجه رفیع شهادت نائل آید. تنها قصد من از رفتن به جبهه توجه به گفته‌های رهبر عزیز انقلاب بود که فرموده‌اند هرکس می‌تواند باید به جبهه برود و به خاطر این به جبهه نیامده‌ام که مردم بگویند فلانی به جبهه رفته است یا بگویند فلانی شخص خوبی بوده است، فقط به خاطر رضای خدا و به خاطر اینکه دشمنان اسلام بگویند که ما آماده‌ایم و این درسی باشد برای‌شان تا دیگر هیچ موقع فکر تجاوز به اسلام را نکنند و به جبهه‌ها عزیمت می‌کنیم.

حضرت علی(ع) می‌فرمایند: «فَالْمَوْتُ فِی حَیَاتِکُمْ مَقْهُورِینَ وَ الْحَیَاةُ فِی مَوْتِکُمْ قَاهِرِینَ»؛ آن زندگی که انسان زنده باشد و زیر بار دشمنان کافر رود آن مرگ است، آن مرگی که انسان در راه غلبه بر دشمن می‌میرد آن زندگی حقیقی است. با توجه به فرمایشات حضرت علی(ع) ما باید زیر بار دشمنان اسلام نرویم.

در همین جنگی که بر ما تحمیل کرده‌اند اگر زیر بار صلح دشمن برویم که آن زندگی برای ما بهتر است و ما باید مانند امام حسین(ع) فریاد هیهات من الذله برآوریم و بگوییم ما زیر بار ظلم نمی‌رویم حتی اگر کشته شویم. برادران من این را بدانید که امام خمینی امام حسین(ع) زمان است هر کس که به پیامش لبیک گوید گویا به هل من ناصر ینصرنی امام حسین لبیک گفته است، لذا با تمام وجود گوش به فرمان امام باشید.

خداوند انسان‌ها را امتحان می‌کند یا به‌وسیله جنگیدن با دشمنان اسلام یا با گرسنگی و یا با کار‌های دیگر و الان ما ملت ایران در معرض آزمایش قرار گرفته‌ایم. می‌گفتیم‌ ای کاش در زمان امام حسین(ع) می‌بودیم؛ و دعا به جان امام بکنید و اگر من شهید شوم راهم را ادامه دهید، چون راه ما راه همان امام حسین(ع) است، عکس امام را جلوی تابوتم بچسبانید تا مردم بدانند من پیرو ولایت فقیه بوده‌ام، پرچم آمریکا را در تشییع جنازه‌ام آتش بزنید تا مردم بدانید من ضد آمریکایی بوده‌ام.

و پیامم برای پدرم این است که در شهادتم مانند امام حسین(ع) باشد که علی‌اکبرش را از دست داد و مادرم در شهادتم مانند ام‌البنین باشد که ابوالفضل‌العباس(ع) و چند فرزند دیگرش را فدای اسلام کرد. خواهرم در مرگم مانند زینب(س) مقاومت کند و همیشه حجاب خود را خوب رعایت کند، در مرگم سیاه نپوشد و اگر گریه کردید به خاطر رضای خدا و امام حسین(ع) و یارانش گریه کنید بیشتر از این وقت شما عزیزان را نمی‌گیرم و در آخر از همگی کسانی که من را می‌شناسند من را حلال کنند.

والسلام خداحافظ شما
وصیت‌نامه برادر کوچکتان شجاع‌الدین قیصری.»