بررسی رمز و راز خلقت در آیات سوره یونس
یک قرآن‌پژوه همدانی به تحلیل رمز و راز فهم رموز خلقت در آیات سوره مبارک یونس پرداخت و گفت: لازمه و شرط فهمیدن رموز و ارتباطات واقعی عالم «تقوا و خود مراقبی» است.
حجت‌الاسلام صادق صالح، قرآن‌پژوه همدانی در گفت‌وگو با ایکنا از همدان، اظهار کرد: در آیه پنجم سوره یونس «هُوَ الَّذي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الْحِسابَ ما خَلَقَ اللَّهُ ذلِكَ إِلاَّ بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ؛ اوست آن كه خورشيد را فروغ بخشيد و ماه را منور ساخت و برايش منازلى معين كرد تا از شمار سال‌ها و حساب آگاه شويد. خدا همه اينها را جز به حق نيافريد و آيات را براى مردمى كه مى‌دانند به تفصيل بيان مى‌كند»؛ خداوند متعال می‌فرماید که عالم خلقت (خورشید و ماه و ...) را به حق و بر اساس حکمت آفریده است و این حکمت‌ها و نشانه‌ها را برای مردم خوش‌فهم بیان می‌کند.
وی با بیان اینکه خلقت الهی هم هدف دارد و هم دارای حکمت، اسرار و رموز قابل فهم است، بیان کرد: خداوند متعال برای کسانی که طالب دریافتن این حکمت هستند راهکاری را ارئه میدهد که در آیه ششم سوره یونس آمده است «إِنَّ فِي اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَّقُونَ؛ درآمد و شد شب و روز و آنچه خدا در آسمان‌ها و زمين آفريده است براى پرهيزگاران عبرتهاست.»
بیشتر بخوانید:
- ایمان به رهبر جامعه اسلامی از امتحانات جوامع بشری است
- خودبرتربینی؛ از علت‌های مخالفت با رهبری جامعه اسلامی
- نتایج عدم اطاعت مردم از رهبران جامعه / مذاکره با دشمنان موجب طرح ادعای جدید و قساوت آنان می‌شود
صالح اضافه کرد: لازمه و شرط فهمیدن رموز و ارتباطات واقعی عالم «تقوا و خود مراقبی» است، چراکه ممکن است فردی سال‌های سال به تحقیق درباره خورشید، ستارگان و ماه بپردازد و اطلاعاتی بدست بیاورد و حتی به دیگران آموزش بدهد اما به حقیقت و ملکوت آنها نرسد، منظور از حقیقت و ملکوت اشیاء و موجودات این است که آنها را با تمام ویژگی‌ها، شگفتی‌ها و خارق‌العاده بودن‌شان، پُل و واسطه‌ای برای رسیدن به خالق و رب بسیار شگرف‌تر آنها دریافت.
این قرآن‌پژوه راه شناخت و فهم خالق را از طریق آفریده‌ها و ساخته‌های او بیان کرد و گفت: در نظر بگیرید ما یک دستگاه الکترونیکی را بررسی و واکاوی کنیم و به تمام زوایای پیچیده آن برسیم و آنگاه اعتراف کنیم که سازنده آن بسیار با مهارت و دقیق و فهمیده بوده است حال کسی را در نظر بگیرید که فقط دستگاه را واکاوی می‌کند و از آن به رموز و پیچیدگی‌هایی رسیده است که فرد اول نرسیده بود اما هیچ‌گاه از این سطح بالاتر نرفته و نتوانسته با خالق این اثر ارتباط پیدا کند و او را به خاطر این اثر تمجید کند.
این قرآن‌پژوه همدانی اظهار کرد: البته نوع سوم و عمیق‌تری نیز وجود دارد و برعکس نوع اول است یعنی از اثر به سازنده و مؤثر پی نبرده بلکه قبل از اینکه اثر را ببیند با مؤثر ارتباط داشته است، همان‌طور که امام حسین(ع) در دعای عرفه می‌فرماید «الهی...!! أَ يَكُونُ لِغَيْرِكَ مِنَ الظُّهُورِ مَا لَيْسَ لَكَ حَتَّى يَكُونَ هُوَ الْمُظْهِرَ لَكَ مَتَى غِبْتَ حَتَّى تَحْتَاجَ إِلَى دَلِيلٍ يَدُلُّ عَلَيْكَ وَ مَتَى بَعُدْتَ حَتَّى تَكُونَ الْآثَارُ هِيَ الَّتِي تُوصِلُ إِلَيْك؛ معبود و معشوق من، آیا غیر از تو ظهور و تجلیی دارد که تو نداشته باشی و او بخواهد تو را به من معرفی کند؟ مگر زمان و مکانی هست که تو غایب بوده باشی تا بخواهم برایت دلیل بیاورم؟ و چه زمانی از من دور بوده‌ای تا به وسیله ی آثار تو بخواهم به تو برسم.»
صالح تصریح کرد: منظور از عالِم این است که علاوه بر یافته‌های ذهنی و تعلیمی به منشأ و خالق اصلی آنها برسد و خود را در محضر او ببیند و این علمش حجاب برای دیدن و یا رسیدن او به خالقش نباشد، لذا علم فقط به دانسته‌های ذهنی و تحصیلی نیست، به تعبیر امام صادق(ع) «علم همان نوری است که خدا اراده کرده آن را در قلب و ولایت کسی قرار بدهد.»
وی اظهار کرد: لازم به ذکر است همان‌گونه که با یادگیری و تحصیل به تنهایی علم واقعی به دست نمی‌آید نباید توقع داشته باشیم که با انجام مناسک و عبادات هم کسی عالِم خطاب شود.
صالح با اشاره به آیات 7 و 11 و 15 سوره یونس، گفت: این تعبیر اشاره به کسانی دارد که در عالم عدم ارتباط با خالقشان زندگی می‌کنند، آنچنان غرق در زندگی و امکانات دنیا شده و به آن دل خوش کرده و دلگرمند که هیچ انتظاری برای دیدار خالقشان ندارند و تلاشی برای آن نمی‌کنند و تمام عجله آنها برای رسیدن به نعمتهاست.
وی با اشاره به عاقبت این افراد گفت: خداوند می‌فرماید «کسانی که انتظار دیدار ما در قیامت را ندارند و به زندگی دنیا دل خوش کرده‌اند و به آن دلگرم‌اند و کسانی که خود را به غفلت می‌زنند، جایگاه‌هشان به‌سزای کارهای زشتشان آتش است»؛ در آیه 11 نیز ویژگی بارز این افراد مطرح می‌شود که اینها اهل طغیان هستند و به حال خودشان رها می‌شوند.
صالح افزود: در آیه 15 از افرادی که به اصطلاح «لایرجون لقائنا» هستند و امید و انتظار دیدار خالق و رب خود را ندارند دو پیشنهاد و درخواست از پیامبر(ص) را مطرح می‌کند که یا یک قرآن دیگری برای ما بیاور و یا لااقل تغییراتی در آن بده.
وی در پایان بیان کرد: کسانی که ایمان می‌آورند و ظلم نمی‌کنند در زندگی به لذت درک اسرار جهان نیز می‌رسند اما کسانی که بنایشان این نیست که ایمان بیاورند مجازات شده و از بین می‌روند.
انتهای پیام
