شهادت یعنی تجارت با خدا و چه سودی بالاتر از این

به گزارش ایکنا از همدان، شهید «محمدرضا معبودی» سوم اردیبهشت سال 1346 در شهرستان کبودرآهنگ از توابع استان همدان به دنیا آمد. دانش‌آموز دوم متوسطه رشته علوم تجربی بود که با عضویت در بسیج مستضعفین به جبهه‌های نبرد اعزام شد. پس از ماه‌ها مجاهدت در راه خدا و دفاع از اسلام و انقلاب، یکم اسفندماه سال 1364 در منطقه عملیاتی والفجر 8 و در منطقه فاو بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.

شهید محمدرضا معبودی عاشق زیارت امام رضا(ع) و تشنه سفر به مشهد مقدس بود، اما حضور در جبهه و مجاهدت در راه خدا و اسلام و انقلاب را بر خود واجب دانست و به جای سفر به مشهد به جبهه‌های نبرد پر کشید. اما حضرت ثامن‌الحجج(عج) او را فراموش نکرد و پس از شهادت به حضور طلبید و پیکر او به‌جای شهید مشهدی اشتباهی به مشهد فرستاده شد. پس از دفن شهید وصیت‌نامه‌اش پیدا شد، شهید خواسته بود پیکرش را بعد از شهادت گرد ضریح امام رضا(ع) طواف بدهند.

در زیر وصیت‌نامه این شهید را می‌خوانیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

انسان در این دنیا باقی نخواهد ماند و همه می‌میریم پس چرا بهترین مرگ را انتخاب نکنیم؟! چرا گوهر خود را در این جا بی‌بها از دست دهیم؟! خداوند جهاد در راه خود را دوست دارد و آنهایی که می‌گویند تا کی باید بجنگیم قرآن جوابشان را خوب داده است؛ «وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ و با کفار جهاد کنید تا فتنه و فساد از روی زمین برطرف شود»(بقره/ 193) و آنهایی که می‌گویند جواب خون این همه شهید را که می‌دهد باز قرآن در جوابشان می‌فرماید « إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ همانا خدا جان و مال اهل ایمان را به بهای بهشت خریداری کرده، آنها در راه خدا جهاد می‌کنند پس (دشمنان دین را) به قتل می‌رسانند و (یا خود) کشته می‌شوند»(توبه/ 111). حقیقت این است که خداوند جنگ را دوست دارد البته نه جبهه باطل را زیرا که آنها متجاوزند بلکه خداوند جبهه حق را دوست دارد و عاشق آنهایی است که در صف مبارزه علیه باطل می‌جنگند.

خداوند با جنگ مؤمن را از منافق تمیز می‌دهد و این بنده شرمنده عمرم را در تباهی گذراندم و از این درگاه خجالت می‌کشم، من کجا و شهادت کجا. خدایا خود می‌دانی که در من لیاقت شهادت نیست و من آلوده‌ام و تو تنها با پاکان معامله می‌کنی اما من در راه تو جانم را به کف گرفته‌ام باشد که مرا به آبروی نیکان بیامرزی.

می‌خواهم این را بگویم که کشته‌شدن در راه خدا آرزوی من است و شاید رسیدن به آن را پیش از یک رویا ندانم زیرا خداوند به همه توفیق شهادت نمی‌دهد و ما این راه را با اختیار خود برگزیده‌ایم و اصلاً برای گرفتن خاک و زمین نمی‌جنگیم،‌ پیروزی ما این است که خدا ما را ببخشد و از ما راضی باشد خواه در جنگ بر دشمن غالب شویم خواه کشته، این راه ماست و هر کس سر همراهی ما را دارد در این راه وارد شود. من کشته‌شدن در راه خدا را مایه سرور و جشن می‌دانم زیرا شهادت یعنی تجارت با خدا و چه سودی بالاتر از این.

لذا به پدر و مادر خود وصیت می‌کنم در مرگ من ناراحتی نکنند بلکه خوشحال باشند از این که در راه خدا کشته شوم زیرا بهترین مرگ است پس برایم استغفار کنید و حلال کنید.