شهادت بالاترین آرزوى هر مسلمان است

به گزارش ایکنا از همدان، به نقل از نوید شاهد، شهید عبدالله عبدالله‌پور دوم خرداد ۱۳۴۳ در شهر لالجین از توابع شهرستان بهار متولد شد. پدرش حسن و مادرش شاه‌نسا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند و به‌عنوان پاسدار به جبهه عزیمت کرد و سرانجام 27 اسفند ۱۳۶۳ در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است. در وصیت‌نامه این شهید آمده است:

«بسم الله الرحمن الرحیم

وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ، إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ.

سوگند پروردگار که مشتمل بر شگفتی‌های بسیار است. بی‌گمان آدمى در زیانکارى است مگر آنان که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند و سفارش کردند یکدیگر را به پیروى از حق و سفارش کردند همدیگر را به شکیبایى.

به‌نام الله پاسدار حرمت خون شهدا

با درود و سلام بر پیامبران محبوب خدا از حضرت آدم تا حضرت خاتم محمد بن عبدالله(ص) و با درود و سلام بر ائمه معصومین(ع) بر حضرت امام حجه ابن الحسن عسکرى مهدى موعود(عج) که جهان در انتظار اوست. با درود و سلام به امام امت و آن یگانه مرد تاریخ، بت‌شکن دوران، ابراهیم زمان، پیر جماران امام خمینى و با درود و سلام بر شهیدان، از صدر اسلام تاکنون به‌خصوص شهدای مظلوم کردستان که واقعاً مظلومانه به شهادت می‌رسند و با درود و سلام بر شهیدانى که هستى خود را در راه خداوند فدا کردند تا آخرین قطره خون پاکشان جنگیدند و به شهادت رسیدند و نهال اسلام را آبیارى کردند و به پیام امام که همان پیام رسولان خداست لبیک گفتند که‌ ای حسین جان اگرچه در کربلا نبودیم که به نداى هل من ناصر ینصرنى تو لبیک بگویم ولى در این زمان به فرزند تو این پیر جماران و ستاره درخشان و این اسوه مقاومت و تقوا یعنى به حضرت آیت‌الله امام خمینى لبیک گفتیم.

با درود و سلام بر تمامی ملت غیور ایران به‌خصوص ملت شهیدپرور لالجین و سلام و درود به خانواده‌ام و به قوم و خویشانم و به همشهریان شهیدپرور عزیزم می‌رسانم.

پدر و مادر گرامی ارجمندم، سلام گرمی که از ته قلبم سرچشمه می‌گیرد امیدوارم که پذیرا باشید. پدر و مادر عزیزم در کشته شدن من هیچ‌گونه ناراحت نباشید، مبادا براى من گریه کنید گریه کردن برای یک رزمنده معنی ندارد، چراکه خداوند فرموده «الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ» آنان که ایمان آوردند و از وطن هجرت گزیدند و در راه خدا با مال و جانشان جهاد کردند آن‌ها را نزد خدا مقام بلندى است و آنان رستگاران دو عالمند. پس باید برعکس با شادى و خوشحالى خودتان کمر دشمن را بشکنید.

پدر و مادر گرامى وقتى که شما هدیه ناقابل خودتان را در راه خدا و راه حسین و براى حفظ ناموس و دفاع از دین و کشور داده‌اید گریه کردن نمی‌خواهد و شما باید شاد و خرم باشید و به حال یتیمان شهدا گریه کنید که شب‌هاى جمعه قبر بابا را در بغل می‌گیرند و به صداى بابا باباى آن‌ها آسمان‌ها می‌گریند و به حال على‌اکبر و قاسم تازه داماد امام حسین(ع) و بى‌کسى حسین(ع) که کسی نبود به ندای او لبیک بگوید، به حال آن‌ها گریه کنید که هم در آخرت براى شما شفاعتى باشند و هم در دنیا.

پدر و مادر عزیز و گرامی براى آخرین بار می‌خواهم چند کلمه‌اى با شما صحبت کنم؛ پدر و مادر مهربانم شما زحمات زیاد و بی‌کرانی براى ما کشیدید که زبانم قابل گویا و دستم قابل نوشتن نیست. پدر و مادرجان من فرزند خوبى براى شما نبودم آن طوری که شما می‌خواستید.

مادر، شهادت بالاترین آرزوى هر فرد مسلمان است، من امانتى بیش نزد شما نبودم که دیر یا زود بایستى به صاحب اصلی‌اش بدهید. پدر و مادر عزیزم هنوز این زحمت‌های پردرد شما هرگز هم در خواب ابدی از یاد نخواهم برد. می‌دانم که در آینده امیدی بر ما داشتید، اما از خدا بخواهید که در دنیاى ابدى براى شما امیدى باشیم.

در پایان از خواهران و برادران و تمام فامیل‌ها و آشنایان و اهل محل که هر چند فرد خوب و لایقى نبودم و اگر در کارهایم بدی از من دیدید یا اشتباه، مرا به بزرگى خودتان ببخشید. برادران و خواهرانم، می‌دانم که شما در سوگ من خواهید نشست از شما می‌خواهم که فقط گریه نکنید، چون کسی که کسی را دوست دارد به وصیت آن عمل می‌کند وصیت من هم به شما این است که در مرگ من گریه نکنید. پدر و مادرم را دلدارى بدهید و نگذارید که آن‌ها ناراحت و غمگین باشند و از برادر بزرگم فرج‌الله می‌خواهم هر شب جمعه بر کنار مزارم چند آیه قرآن بخواند، دعای کمیل هم برپا کنید.

از برادرانم خواهشم این است که نگذارید سلاح من بر زمین بماند و تا آخرین قطره خونتان راه سرخ انبیا و شهدا را ادامه بدهید چراکه به گفته حضرت على(ع) این دنیا گذرگاه است و آن دنیا قرارگاه. دل به این دنیا نبندید که «إِنَّ ٱللَّهَ ٱشتَرَىٰ مِنَ ٱلمُؤۡمِنِینَ أَنفُسَهُمۡ وَأَموَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلجَنَّةَۚ یُقَٰتِلُونَ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ فَیَقتُلُونَ وَیُقتَلُونَ؛ خداوند از مؤمنان جان‌ها و اموالشان را خریدارى می‌کند که در برابرش بهشت را برای آنان که در راه خدا می‌کشند و کشته می‌شوند.»(توبه/ آیه 111)

و سفارشم به خواهران عزیزم این است که حجابتان را حفظ کنید و چون زینب(س) استوار باشید و دستورات امام عزیزمان را اطاعت کنید و آن پیر جماران، ابراهیم زمان، بت شکن دوران، امام امت خمینى عزیز را در سر نمازهایتان دعا کنید، چراکه این نعمت بزرگى است که خداوند تبارک و تعالی به ما عطا کرده و هرگز نمی‌توانیم شکر این نعمت را به‌جا آوریم و قدر این امام عزیز را بدانید که جوان‌ها را از لجنزار‌ها نجات داد و از تاریکى و ظلمات به روشنایى راهنمایى کرد.

آخرین سفارشم به خانواده عزیزم این است که از کوچکترین غیبت و عیب‌جویى دورى کنید و نمازهایتان را به موقع و با جماعت بخوانید و صبور و متواضع باشید و کوچکتر از آنم که به رزمندگان دلیر اسلام پیامى داشته باشم، اما چند نکته خیلى باید رعایت شود این است که از اسراف دورى جویید، زیرا کسى که اسراف کند خداوند از او دورى می‌جوید.

رزمندگان عزیز می‌خواهم هر چه بیشتر به دعا اهمیت بدهید، چون ما هر چه داریم از دعا‌ها است و به فرمایش امامان «دعا سلاح المؤمن» یعنى دعا سلاح مؤمن است، هر کارى را که انجام می‌دهید فقط براى رضاى خدا باشد، پیامم به همشهریان عزیز این است در نماز جماعت و دعا‌ها بیشتر شرکت کنید و دعا براى امام و رزمندگان و معلولان و مجروحان و اسرا را از یادتان نبرید و از کمک کردن به جبهه‌ها کوتاهى نکنید و از جوان‌هاى عزیز می‌خواهم که جبهه‌ها را پر کنند و امروز جبهه رفتن یک عبادت بزرگى است. زیاد مزاحم شما عزیزان نمی‌شوم به امید پیروزى رزمندگان کفرستیز اسلام و نابودى کفر جهانى و لشگریان شرک و نفاق. آمین یا رب العالمین.

بسم الله الرحمن الرحیم

اِلهی بِاَخَصِّ صِفاتِکَ وَ بِعِزِّ جَلالِکَ وَ بِاَعظَمِ اَسمایِکَ وَ بِنورِ اَنبیایِکَ وَ بِعِصمَةِ اَولیایِکَ وَ بِدِماءِ شُهَدایِکَ وَ بِمُناجاتِ فُقَرایِکَ نَسئلُکَ زیادَةً فَی العِلمِ وَ صِحَّةً فِی الجِسمِ وَ بَرِکَةً فِی الرِّزقِ وَ طولاً فِی العُمرِ وَ تَوبَةً قَبلَ المَوتِ وَ راحَةً عِندَ المَوتِ وَ مَغفِرَةً بَعدَ المَوتِ وَ نَجاةً مِنَ النّارِ وَ دُخولًا فِی الجَنَّةِ وَ عافیَةً فِی الدّینِ وَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمین.

خدایا سوگند به صفات و عزتت و به شکوه و جلالت و به بزرگترین نام هایت و به فروغ پیامبرانت و به عصمت دوستانت و به خون‌های شهیدانت و به مناجات نیازمندانت، از تو می‌خواهیم فزونی و تندرستی در پیکر و برکت در روزی و دارزی عمر و توبه پیش از مرگ و اسایش هنگام مردن و آمرزش پیش از مرگ و رهایی از آتش و ورود در بهشت و عافیت در دین و دنیا و آخرت را به رحمت خودت‌ای مهربانترین مهربانان...

آنان که ره عشق گزیدند همه/ در کوى حقیقت آرمیدند همه/ بر تن کفنى زاطلس خون کردند/ در سنگر سرخ آرمیدند همه/ در معرکه دو کون فتح از عشق است/ زیرا که سپاه او شهیدند همه»