به گزارش ایکنا از همدان، به نقل از نوید شاهد، شهید محمد رضایی، هشتم خرداد ۱۳۴۸ در روستای سیراب از توابع شهرستان رزن متولد شد. پدرش عباس و مادرش فرخنده نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، کشاورز بود، از سوی بسیج در جبهه حضور یافت.
بیستوچهارم دی ۱۳۶۳ در آبادان بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است. در وصیتنامه این شهید آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و درود بیکران به رهبر کبیر انقلاب اسلامى ایران امام خمینى و درود بیکران به روان پاک شهدا، کسانى که در راه خدا جهاد مىکنند از راههایى آنها را هدایت کنیم. با سلام و درود بىپایان به امام عصر(عج)، منجى انسانها و ستارههاى درخشنده آسمان ولایت و امامت، یاور مستضعفان و یارىدهنده رزمندگان و درهم کوبنده ستمگران که به فضل خدا بهزودى زود بساط مستکبران را به پهنه گیتى برخواهد چید، مستضعفان را بر دنیا حاکم خواهد کرد؛ و درود فراوان بر نایب امام زمان و بتشکن قرن دهم کوبنده کاخ ستمگران از قبیل کرملین و یاور مستضعفان جهان که امام بزرگوار ما امام خمینى کبیر است.
با سلام و درود بیکران به روان پاک شهدای گلگون کفن اسلام و انقلاب اسلامى ایران تا جنگ تحمیلى عراق بر علیه ایران به درجه رفیع شهادت رسیدن، با ایثار خون خود درخت تنومند اسلام را آبیارى کردن، چون دین اسلام با خون اسلام زنده شده، درود بىنهایت به رزمندگان پرتوان اسلام که همچون در مقابل دشمنان مثل فولاد ایستادن.
به این عنوان من وصیتنامه خود را شروع مىکنم امیدوار است هر چه زودتر شهادت نصیبم شود، باید اول از همه از پدر بزرگوارم طلب بخشش کنم، امیدوارم پدر جان مرا حلال کنى، چون براى من خیلى زحمت کشیدهاى بدون آن که من توانسته باشم که زحمات شما را جبران کنم.
مادر عزیز و مهربانم که از موقع تولد تا به این سن رسیدم براى من خیلى زحمت کشیدهاى، چون من آن موقع کوچک بودم، مرا بزرگ کردهاى، حلال کنید، زیرا من خیلى گناهکارم و نتوانستم به شما خدمتى کرده باشم، امیدوارم حلالم کنى در هنگام عبادت براى من حقیر دعا کنى شاید از گناهان من کم شود. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
انتهای پیام